Gastric bypass
De gastric bypass is volgens Dr Isabelle Debergh de gouden standaard in de obesitasheelkunde. Sinds de jaren ’60 worden gegevens verzameld over deze ingreep. Dit maakt de gastric bypass tot één van de best gedocumenteerde en meest efficiënte operaties op lange termijn.
Bij een gastric bypass wordt de maag kleiner gemaakt. Hierdoor kan je minder grote porties eten. De “oude” maag of restmaag wordt vervolgens letterlijk “gebypassed”. Dit betekent dat de voeding direct terecht komt in je dunne darm. De originele maag zal niet meer geprikkeld worden door voeding en zal dus minder hongerhormonen produceren. Op het uiteinde van de maag, in je twaalfvingerige darm, zal ook er ook minder vet- en suikerabsorptie zijn omdat je voeding werd afgeleid naar de dunne darm.
Een gastric bypass ingreep duurt meestal 45 tot 60 minuten. Het operatief risico is vergelijkbaar met een galblaasoperatie. Meestal kan je na een dag naar huis. De diëtiste start vaste voeding op en geeft een infobrochure mee over het opbouwen van de voeding.
De gewichtsdaling wordt gerealiseerd tussen 6 – 18 maanden na de ingreep, en bedraagt zo’n 60 tot 70 % van het overgewicht op langere termijn. Door de verminderde vet- en suikerabsorptie is er een gunstig effect op stofwisselingsziekten zoals hoge cholesterol en suikerziekte. Zowel zoeteters als volume-eters boeken goede resultaten. De ingreep is omkeerbaar. Patiënten beschrijven ook vaak dat hardnekkige refluxklachten verdwenen zijn dankzij de ingreep.
Ongemakken kunnen echter wel optreden als de patiënt te veel/te snel bepaalde vetten of suikers inneemt (“dumping”). Waakzaamheid is ook nodig over vitamine-, mineralen- en eiwittekorten. Het is nodig om 1 of 2 keer per jaar een bloedafname te doen. Een gepast voedingssupplement wordt dan voorgeschreven.
Gastric sleeve
Eind jaren ’90 werd de sleeve gastrectomie geïntroduceerd. Vooral bij volume-eters worden uitstekende resultaten geboekt.
Bij een sleeve gastrectomie wordt een groot stuk van de maag weggenomen. Het volume van de maag daalt zo van meer dan 1 liter naar ongeveer 150-200 cc. Een buismaag of “sleeve” (= mouw) blijft over. Dit veroorzaakt een fysieke rem bij het eten van grotere porties. Ook het hongergevoel neemt af omdat bepaalde cellen voor de aanmaak van een belangrijk appetijthormoon, weggenomen werden.
Langetermijnresultaten tonen een daling van 40 tot 50% overgewicht in de eerste 6 à 9 maanden. Vooral volume-eters zijn gebaat met dit type ingreep. De operatie duurt zo’n 45 minuten, maar is onomkeerbaar. Meestal kan je na een dag naar huis. De diëtiste start vaste voeding op en geeft een infobrochure mee over het opbouwen van de voeding.
Toename van reflux kan optreden na deze procedure. Er is een minder grote invloed op de opname van voedingsmiddelen, dus minder kans op vitamine- of andere tekorten zoals bij de gastric bypass. Toch is een uitgebreide bloedafname 1 tot 2 keer per jaar zinvol.
De opname van vetten en suikers wordt helaas niet aangepakt, waardoor snoepers of mensen met het metabool syndroom minder gunstige resultaten zullen boeken met deze ingreep.
Revisionele chirurgie
Bij onvoldoende gewichtsafname of -toename na een bariatrische ingreep of bij een complicatie, wordt vaak een heringreep uitgevoerd.
Voorbeelden hiervan zijn een maagbandje naar bypass, maagplicatie naar bypass, sleeve naar bypass. Dit kan een noodzakelijke stap zijn om een duurzame gewichtsdaling en goede levenskwaliteit te bereiken.
Body contouring chirurgie
Als gevolg van een obesitasbehandeling ontstaat er daarna soms huidoverschot. Door tijdig en specifiek te trainen, kan dit vaak voorkomen worden. Ontstaan er huidproblemen door wrijving of zweten in de huidplooien, of zijn er psychische complexen door het huidoverschot, dan kan een heelkundige correctie aangewezen zijn ter hoogte van bijvoorbeeld de buik, de borst, de armen of de dijen. Vaak kunnen we een tegemoetkoming van de overheid aanvragen voor dit type chirurgie.
Galblaasoperatie
Galsteenlijden is een veelvoorkomende aandoening. Dit kan tot uiting komen onder de vorm van ‘crisen’, pijnopstoten, maar ook door een galblaasontsteking. Galstenen of een galblaasontsteking zijn aan te tonen via een bloedafname en echografie. Is er nog meer info nodig, dan kan een CT- of MRI-scan of een echo-endoscopie of ERCP uitgevoerd worden.
Is het een eenvoudige galcrise of een éénmalige opstoot, dan zal de huisarts je pijnstillende of ontstekingswerende medicatie geven. Bij een ontsteking van de galblaas (‘cholecystitis’) zal eventueel ook antibiotica gegeven worden. Wanneer je verschillende episodes doormaakt van galcrisen of als je een cholecystitis doormaakte, zal de galblaas verwijderd worden.
De behandeling bestaat uit het verwijderen van de galblaas met de galstenen via een kijkoperatie. De ingreep duurt ongeveer 30 minuten en meestal kan je na een dag of de dag zelf al naar huis. Een wondvochtbuisje of ‘drain’ wordt enkel behouden als er tijdens de ingreep wat bloeding of ontsteking wordt vastgesteld.
